Krew się poleje, spokojnie, Bill tak łatwo nie wybacza, prawdę mówiąc w ogóle nie wybacza, dla niego zdrada jest zdradą i nie ma wybacz mi, nawet jeśli chodzi o Toma, tyle że Tom... No właśnie, sam Bill zorientuje, że to co czuje do Toma to coś niewykraczającego poza jego rozumowanie, ale póki co rana jaką zrobił mu w sercu Tom jest zbyt świeża, żeby dopuścił do swojej świadomości jak bardzo mimo wszystko kocha Toma.
Wiem, czujesz się teraz dokładnie tak, jak Tom, kompletnie zdezorientowana co będzie dalej, ale tak ma być :D

Problem Toma jest taki, że on nie widzi tego jak bardzo to zabolało Billa. Dla Toma to nie była zdrada, bo nigdy nie przestał kochać Billa, a Kate traktował tylko jak rozrywkę, zresztą ona jego też, co już wiecie i tyle. Tylko że Bill widzi to inaczej, a przez to, że jest cholernie wrażliwy i chyba zbyt wiele razy został oszukany zwłaszcza przez Nika, nie może tego przetrawić i spojrzeć na to wszystko z punktu widzenia Toma, ale spokojnie, to są bliźniaki, mają ten sam genotyp i choć wychowywali się udzielnie ich tok myślenia zawsze w jakimś miejscu jest taki sam, więc w końcu jeden i drugi zrozumie się do czego to wszystko zmierza.

No ja to generalnie zdechlak jestem, dla mnie dzień bez ćpania rzadko się zdarza, a zwłaszcza jak za oknem taka "cudowna" aura. Migreny też czasami miewa, bardzo rzadko, ale też mi się zdarzyło porzygać z bólu. Najgorsze jest to, że rzygasz, a wcale głowa boleć nie przestaje, masakra.

Ja też kiedyś jechałam ciągle na lekach przeciwbólowych i innych syfkach, ale w końcu musiałam z powodu nerek odstawić wszystko powyżej polopiryny. Lekarze zrobili mi detoks, po czym szprycowali mieszankami różnych ziółek w herbatkach, kiedy ja płakałam z bólu albo sobie zwyczajnie mdlałam. To był koszmarny rok. Eksperymentowali z dietą, rzucili mi terapię hormonalną (czym rozwalili mi cały cykl), ćwiczenia...
Nie mam pojęcia, co oni tam jeszcze wyprawiali nade mną, ale teraz bardzo rzadko zdarza się, że biorę coś mocniejszego od polopiryny, bo i tak większość nie działa. Podobnie mam z alkoholem. Jestem dość odporna na większość używek poza kofeiną, która wywołuje u mnie kilkudniową bezsenność.

Jak mnie boli lekko, to jestem w stanie siedzieć i coś dłubać w pół-zacienionym pokoju, na tyle, żeby nie skupiać się na bólu. Jak boli średnio, to pozycja leżąca, ciemność na maksa i staram się to przespać. Jak boli bardzo, to lecę przez ręce albo się zwijam z bólu, jeśli mam jeszcze trochę siły. Poziom wyżej i albo omdlenie, albo przytulanki z toaletą i kołatanie serca. Z dwojga złego to wolę mdleć. xD Jak się obudzę po odlocie, to jestem tak otępiała, że nie wiem, czy mnie boli, czy nie. Ale podobno to strasznie niedobrze, kiedy się mdleje.

Ja mam nadwrażliwe oczy na światło, więc deszczowych dni nie lubię z powodu zimna, mokra i ciapy, ale w każdy słoneczny dzionek sobie zwyczajnie umieram na migrenę. Ciemne okulary przez 4 pory roku muszę nosić, czasem nawet w teoretycznie pochmurne dni.
Więc idealna pogoda dla mnie to noce w gorącym rejonie/ porze roku. A że jestem sową, to wszystko ładnie się składa. xD Jeszcze tylko wygrana w totka i ląduję na stałe w LA. ;)

Trzymaj się! :*
Ri

Ło matko to masz się naprawdę ciekawie. Lecę z Tobą do LA, bo jeszcze kilka sezonów w tym klimacie i umrę tu, dosłownie. Ja na szczęście nie mam nadwrażliwości na światło i bym się chętnie nasłoneczniła aż do oporu, po prostu pragnę ciepła i słońca. Konowałów mijam szerokim łukiem po tym jak na anginę przepisał mi Rutinoskorbin, powiedziałam dość! Eksperymenty niech sobie robią na kimś innym. Więc 2x do roku na jesień i pod koniec zimy zdycham na moje kochane zatoki i ćpam sobie tak długo aż w końcu przestają mnie boleć, a zwykle jest to koło miesiąca czasem ponad, skoro według lekarzy nic mi nie jest, bo żadnych guzów nie mam, a zatoki mnie napierdalają, bo tego już nawet bólem nazwać nie można, to niech mnie w dupę pocałują, sama sobie pomogę. Teraz trochę zdychałam przed weekendem na korzonki, przewiało mnie, ale Opokan i termofor zdziałały cuda i jestem już na chodzie :) Więc Ci współczuję, bo ja też się kiedyś leczyłam na różne dolegliwości i zamiast być lepiej, było gorzej, dopiero jak zrezygnowałam z leczenia i zaczęłam sama szukać dla siebie pomocy i przewertowałam Internet za innymi alternatywnymi metodami postawiłam się na nogi, jeszcze tylko na moje zatoki niczego skutecznego nie znalazłam, znaczy jest coś, ale nie wiem jak coś takiego nabyć. Ja też lubię sobie posiedzieć w nocy, najbardziej w ziemie, w lecie szkoda mi słońca, którego pragnę jak ryba wody. Teraz poprzestawiałam sobie spanie i muszę się jakoś przestawić, żeby nie zalegać w łóżku do 14-15 a później do 17 dochodzić do siebie, tylko góra 11, ale jakoś nie mogę się przestawić. Kofeina u mnie w ogóle nie działa pobudzająco, pijam kawkę i kładę się spać i zasypiam jak niemowlę :), więc pijam ją ze względu na smak nie właściwości. A nie przepraszam działa na mnie moczopędnie, po wypiciu latam co 5 minut i to z godzinę, co bywa strasznie upierdliwe. Tak że, jak będziesz brała kurs na USA daj znać.

No tak wyszło, jest więcej opisów i może dlatego tekst wydaje się krótszy.
Wiesz, jeśli chodzi o Kate to ona od początku wiedziała, że nie uda się jej złowić Toma. Do tego jako kobieta bardzo szybko się domyśliła, że jest z Billem. Czy miała wyzuty sumienia? Cóż... ona nikogo nie zdradziła, więc dlaczego miałaby się mścić za to, że jej kochanek zdradza swojego partnera?

No ja już czekam i czekam na ten kolejny odcinek u Ciebie. :)

3x NIE :)
Jedynie mogę potwierdzić, że jak już przestanie go męczyć migrena, znowu będzie męczył Toma.

Nie, na pewno Bill nie będzie się krzywdził. Ale Cię dręczy ta sprawa :D

Nie, nie żaden wypadek i żadna choroba :) No 60 odcinków to nie będzie na pewno, no chyba, że zacznę publikować krótsze, ale za to byście mnie zlinczowali.

No co Ty, Absolutnie nie! Możesz pisać ile chcesz. Przynajmniej coś się dzieje. :)

Jesteś pewna, że to właśnie Bill jest nieobliczalny? :D
Trójkąta już nie stworzą,bo ani Bill, ani Kate na to nie przystaną, więc to raczej nie ta ścieżka :)

O matko, współczuję, ja też zatokowiec jestem. Będę trzymać kciuki.
Kurde a ja muszę iść odebrać sprzęt z serwisu, tak mi się nie chce, że głowa mała, zwłaszcza, że mam ze12 km w obie strony na piechotę. Pogoda jakaś dziwna jakby miało za chwilę padać i się do tego dziś nie wyspałam, bo najpierw mnie telefon obudził, a potem poczta przyjechała. Niby nie było wcale wcześnie, bo 9 rano, ale jak się człowiek kładzie o 7 to dla niego środek nocy.

To naprawdę tylko Ci pogratulować. Mój tato też walczył z rakiem, ale niestety nie udało mu się. Widziałam jak przechodził chemię i wiem, że to koszmarna męka, dlatego naprawdę jestem z Tobą całym sercem i podziwiam Cię, że jesteś taka dzielna. Życie, choć czasem naprawdę daje w dupę jest piękne. Zwłaszcza teraz gdy za oknem coraz cieplej, kwiaty i drzewa budzą się do życia, dla samego piękna przyrody warto żyć.

Co do krewki, to musisz poczekać albo pokombinować :D

Boże, odebrałam ten sprzęt z serwisu, 12 km na piechotę i jak to moja koleżanka mówi lecę twarzą na ryj :D

Kiedyś też miałam pieska, ale już 3 lata jak jej nie ma i na razie nie mogę sobie pozwolić na drugiego, ale pewnie jak mi się ułoży życie jakiegoś wezmę.

Dobrze, że już w domu.
Moja sunia miała już 18 lat zdjęcie: http://pu.i.wp.pl/k,MjA2NzY2NTQsNTI4MDYy,f,NOKIA0184_5Y_big.jpg
Gdyby nie dostała ropo macicy pewnie jeszcze by pożyła,a tak nie dało się już tego wyleczyć antybiotykami, a na operacje była za stara i dzień przez wigilią zaniosłam ją uśpić. Maskara, strasznie to przeżyłam, sotnio członek moje rodziny poszedł do piachu. U mnie problem polega na tym, że ja w domu jestem sama, jeśli chcę gdzieś jechać to albo muszę brać psa ze sobą albo zrezygnować z wyjazdu, a nie nie ma też nikogo takiego kto by mógł się nim zająć jak wyjadę, i głównie z tego powodu nie wziąłem sobie drugiego.

Podaj maila prześlę Ci wszytkie. U mnie ściąga się bez problemu, nie wiem, czemu Ci błąd wyskakuje.

Ok poszło. Daj znać czy dostałaś. A ja się biorę za wrzucanie na stronę kolejnego odcinka. :)